บางทีเวลามันก็ผ่านไปเร็ว บางทีมันก็นานแสนนาน มันอยู่ที่ใจทั้งนั้น จิตมันสุขเวลามันก็เร็ว จิตมันทุกข์เวลามันก็ช้า แต่ไม่รู้จะเกี่ยวเปล่า เวลาหมุนเร็วจะแก่ช้า เวลาหมุนช้าจะแก่เร็ว
เวลาที่นั่งอยู่ตอนนี้ มันดันรู้สึกว่าเวลาหยุดนิ่ง หรือเป็นเพราะจิตใจสงบ ถึงแม้ว่าร่างกายจะไม่สบาย ปกติดีนัก แต่เมื่อใจมันสงบ อะไรๆ มันก็พลอยรู้สึกดีไปด้วย
คิดอะไรได้ก็ขีดๆ เขียนๆ ไปเรื่อยเปื่อย อย่าหาแก่นสารสาระ อะไรเลย บางทีก็บ่อยๆ ใจไปซะบ้าง ไม่เดือดร้อนวุ่นวาย รบกวนคนอื่น นะดีแล้ว หาเวลาให้ตัวเอง เมื่อละวาง ได้แล้ว ใจจะปลอดโปร่ง ความคิดดีๆ จะเข้ามา
หยุดๆ บ้างนะ เรียกว่าหยุดทบทวนดีกว่า ปล่อยเรื่องข้างนอกทิ้งไป เหลือใจไว้เป็นของเราเอง เอาภาระหน้าที่อย่างอื่นทิ้งไปก่อน ตอนนี้ขอเวลาซัก 10-20 นาที สำรวมใจ คงไม่มากมาย หรือว่ายุ่งซะจนให้เวลากับตัวเองไม่ได้ ช่วงหนึ่งมันต้องมีว่างบ้างหละคนเรา ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ ก่อนนอนก็ได้ อย่าบอกว่า ไม่เคยนอน อันนี้ว่าไปอย่าง
เอาละคิดว่าต่อไปจะดีกว่านี้...
