จุดเริ่มต้นเล็กๆ ไม่สำคัญ แต่ขอให้ได้เริ่มทำ

จะคิดจะทำอะไร ต้องคิดและทำ ไม่คิดอย่างเดียว เดี๋ยวจะไม่ได้ทำซักที ทำเริ่มแรกอาจไม่ดี แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆ ให้ต่อยอด ต่อไป ดีกว่ามีแต่ความว่างเปล่า เป็นการคิดแต่ไม่ทำซักที ก็ไม่เห็นผลซักที ผลนั้นจะออกมาดีไม่ดี เริ่มต้นคงไ่ม่ดีดังใจ แต่ต่อไปความชำนาญ ประสบการณ์จะสะสมเพิ่มขึ้นเอง

อย่าปล่อยให้ความคิดในหัวล่องลอยไป เพราะจิตใจเราจะคิดไปเรื่อยเปื่อย มีสติระลึกอยู่เสมอ รู้จักเขารู้จักเรา ถ้าปล่อยจิตคิดไป มันจะปรุงแต่ง สร้างภาพไปต่างๆ นาๆ จะทำให้สับสนวุ่นวายใจ ต้องดึงจิตกลับคืนมาตั้งมั่นอยู่ในสติ คิดอ่านอย่างรอบคอบ คิดอย่างมีเหตุมีผล ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ แม้ผู้ที่บอกสอนเราจะน่าเชื่อถือ หรือน่าเคารพยกย่อง

สุขทุกข์อยู่ที่ใจส่วนหนึ่ง อยู่ที่กายส่วนหนึ่ง สภาพแวดล้อม สถานะภาพ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เข้ามา ไม่รู้จะจัดอยู่ส่วนไหน เช่น ถ้าเราไปทำแก้วราคาแพงของคนอื่นแตก จะต้องชดใช้เงินจำนวนมาก เงินก็ไม่มี เป็นเรื่องทุกข์ จะห้ามไม่ให้ทุกข์ใจไม่ได้  เดือดเนื้อร้อนใจไปพึ่งใครก็ไม่ได้ จะผ่อนใช้เขา เงินจะกินไปวันๆ ยังหาไม่ได้เลย จะไปหยิบเงินเขาก็ไม่ให้ ถึงจะให้ก็ต้องเป็นหนี้ตามชดใช้กันอีก อันนี้เป็นทุกข์ เมื่อทุกข์ใจ ร่างกายก็พาลเจ็บป่วยไปด้วย สุขภาพจิตเสีย สุขภาพใจพลอยตามฟ้าตามฝน นี้คือเหตุแห่งทุกข์ แต่ถ้าเราสมบูรณ์อยู่ทุกข์ใจทุกข์กายยังไม่มี ควรจะระลึกดีไว้ มีสติไว้ จะได้ดำเนินชีวิตอย่างไม่ประมาท เมื่อเกิดอะไรไม่คาดคิดขึ้นมา จะได้เตรียมกายใจไว้ก่อน อะไรมันจะเกิดเราห้ามไม่ได้

คิดดีไว้เสมอ สอนจิตฝึกจิตให้เป็นผู้คิดดี การคิดดีทำดี ตำราท่านบอกไว้เยอะแยะ หาอ่านศึกษาได้ เมื่อคิดดีทำดี หลีกหนีจากสิ่งไม่ดีทั้งปวง เราจะได้อยู่ที่ดี มีเพื่อนดี มีจิตใจที่ดี อยากมักมากในทรัพย์ที่ได้โดยมิชอบ อย่าเบียดเบียนเพื่อนมนุษย์ อย่าเห็นแก่ตัว อย่าดูถูกคนอื่น อย่าหยิบหัวคน อย่าทำผิดโดยไม่รู้ตัว อันนี้สำคัญ คิดว่าทำสิ่งนี้แล้วดี ทำแล้วได้ทรัพย์สมบัติ ทำแล้วได้เจริญในหน้าที่การงาน แต่การได้สิ่งนี้มา บางทีอาจจะทำผิดบาปโดยไม่รู้ตัว เพื่อป้องกันตัวจากบาป ให้ระลึกใจไว้เสมอว่า ตัวของเราไม่ใช่ของเราวันหนึ่งก็เน่าสลายไป ทรัพย์สินเงินทองมากมายเท่าไรตายไปก็เอาไปไม่ได้

เพิ่งเป็นผู้แสวงหาธรรม อย่ายึดติดกับสิ่งใดโดยไม่คิดไตร่ตรองไว้ก่อน อย่าเอาอารมณ์มาอยู่เหนือเหตุและผล อย่าเป็นผู้หลงในความคิดที่ยึดติด อย่าหลงคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูก อย่าดูถูกคนอื่นเมื่อไม่คิดตรงกับตน อย่าเชื่อว่าสิ่งที่ทำจะดีที่สุด ด้วยเหตุแห่งความคิดนี้ จะเป็นเหมือนสิ่งมืดมนในจิตใจเรา เช่นว่าเห็นคนอื่นว่าสิ่งนี้ดี แต่ตัวเองคิดว่าไม่ดี ก็จะหาเหตุผลในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีมาสนับสนุน โดยที่ไม่ดูเหตุผลของผู้อื่นที่ว่าสิ่งนี้ดี ฉะนั้น อย่าเพิ่งตอบโจทย์ในใจ ว่าอะไรดีที่สุด อะไรคืิอถูกอะไรคือผิด

เราเกิดมาวันหนึ่งก็ตาย สุดท้ายก็ตายกันหมด ความไม่มีโรคภัยเป็นลาภอันประเสริฐ ถ้าเกิดโรคภัยไข้เจ็บให้นึกถึงกรรมดีที่เคยทำ ถ้าโรคนั้นหนักหนาควรปล่อยใจไปตามวิถีแห่งเหตุและผล สิ่งที่เคยตั้งอยู่นั้นย่อมมีดับไป ระลึกแต่สิ่งดีๆ ที่เคยทำผ่านมา จดจำสิ่งดีๆ ให้อภัยผู้อื่น