ช่วงนี้รู้สึกแปลกๆ จะมึนๆ หัวและอ่อนเพลีย จนหลับไปเวลาเย็นๆ ตื่นมาอีกทีก็สี่ห้าทุ่ม เป็นมาหลายวันแล้ว ตอนนี้ก็เพิ่งตื่นขึ้นมา ปกติจะไม่ฝัน แต่วันนี้มาแปลกฝันเป็นเรื่องเป็นราว
ไปเจอผู้คนหลายคนที่รู้จัก (ไปเจอคนยังไม่ตายนะ) และไม่รู้จัก หลายคนที่ไม่รู้จักมีบุคลิกที่ดูแตกต่างกันไป สถานที่ก็ไม่มีจริง และก็ฉากเดินผ่านขบวนพาเหรดขบวนใหญ่และยาวมากเป็นนักศึกษาประถมจัดงานอะไรกันก็ไม่รู้ จน ต้องเลี่ยงไปเดินข้างทาง แล้วดันหลงเข้าไปในตึกรู้เลย ว่าเดินผ่าห้องเรียนของเด็กประถม แล้วก็มีเสียงดนตรีเป็นเหมือนเสียงคนเล่นเปียโน (เพลงคลาสิกง่ายๆ แต่จำไม่ได้หละ) พอหลุดจากนั้นมา ก็ได้ยินเสียงเพลงเป็นเพลงวัยรุ่นสมัยใหม่นี้หละ (จำเพลงไม่ได้อีกหละ แต่ออกแนวร็อคๆ) เนื้อเพลงมีเนื้อหา ทำให้อารมณ์ในฝัน มันคิดตาม แล้วในใจตอนนั้น ก็คิดว่า ทำไม ๆ ต้องเป็นเรา มันเหมือนย้อนกลับไปคิดถึงความทรงจำบางอย่างที่เป็นจุดเริ่มต้นทุกอย่างในอดีตที่ผ่านมา ที่กำหนดให้เป็นตัวเรา มีบุคลิก ความนึกคิด แบบปัจจุบันนี้ แล้วก็มองดูตัวเองแต่มันแปลก คือใส่เครื่องแบบครึ่งท่อน ซึ่งมันไม่ใช่แบบที่เราเป็นอยู่นี่ แล้วก็ตื่นแบบสะดุ้งเลย... มานั่งคิดดู เหมือนจะให้ตีความในฝันอะไรบ้างอย่าง แต่ที่น่าตลกก็ไอ้ตอนมองดูตัวเองก่อนตื่นนี้หละ มันไม่ใช่แบบที่เราเป็นตอนนี้นิ แล้วอารมณ์ในฝันตอนนั้นมันออกแนวปะชดประชันอีก แต่ก็ทำให้ได้คิดอะไรบ้างอย่างออก...
